Zakątek ciekawostek językowo-kulturowych

Zakątek ciekawostek językowo-kulturowych

ENGLISH LANGUAGE DAY 23^rd APRIL

Dzień Języka Angielskiego jest wynikiem inicjatywy Departamentu Komunikacji Globalnej z 2010r., w ramach której ustanowiono dni językowe dla każdego z sześciu języków urzędowych Organizacji Narodów Zjednoczonych (oficjalnymi językami używanymi w ONZ są: angielski, arabski, chiński, francuski, hiszpański i rosyjski). Celem dni języków obcych ONZ jest świętowanie wielojęzyczności i różnorodności kulturowej, a także promowanie równego używania wszystkich sześciu języków urzędowych w całej Organizacji.

Angielski jest obecnie najbardziej rozpowszechnionym językiem świata, chociaż jeszcze 400 lat temu poza Wyspami Brytyjskimi był praktycznie nieznany. Poniżej kilka faktów historycznych dotyczących rozwoju tego znanego już prawie wszystkim języka.

W V i VI w. n.e. wschodnią Bretanię podbijali Germanowie mówiący w różnych dialektach dolnoniemieckich, co spowodowało powstanie nowego języka porównywalnego z łaciną (pod względem końcówek gramatycznych). Następnie najazdy Wikingów ze Skandynawii w IX-X w. spowodowały kolejne wymieszanie się języków i wtedy zanikły prawdopodobnie końcówki fleksyjne różnicujące przypadki rzeczowników i osoby czasowników. I tak staroangielski (Seo ænglisce spræc) wymieszał się ze staroskandynawskim językiem Wikingów. Po 1066 r. saksońską klasę panującą zastąpili francuskojęzyczni Normanowie, co spowodowało, wyparcie angielskiego z obiegu oraz miało wpływ na to, że wiele słów ma pochodzenie francuskie, np. chair – krzesło.

Dopiero po przejściu dżumy i w wyniku Wojny Stuletniej (XIV-XV w.), która położyła kres dominacji warstw francuskojęzycznych, angielski ponownie stał się powszechnym językiem Anglii (ale był już oczywiście bardzo „wymieszany”, co jednocześnie czyni go fascynującym od strony historycznej) . Duży wpływ na dalszy rozwój i wzbogacanie się języka miał William Szekspir, który stworzył co najmniej 1,700 słów, w tym: “alligator”, “puppy dog” i “fashionable” (aligator, szczeniak, modne). Ugruntował on pozycję języka angielskiego w świecie, jako znaczącego i bogatego. Natomiast rewolucja przemysłowa (XVII – XVIII w.) wprowadziła kolejne, nowe słowa, takie jak: „gravity”, „acid”, „electricity” (grawitacja, kwas, elektryczność). Angielskojęzyczny świat był w centrum wydarzeń rewolucji przemysłowej, z tego powodu rozwój słownictwa ścisłego, szedł ramię w ramię z rozwojem całego języka.

A Ameryka….? 16 września 1620 roku, ponad stu osadników ciasno stłoczonych na małym kupieckim galeonie „Mayflower" wyruszyło z Anglii przez Atlantyk w poszukiwaniu lepszego życia. Zbudowali w Nowej Anglii kolonię Plymouth, która jest powszechnie uważana za kamień węgielny nie tylko brytyjskiej ekspansji w Nowym Świecie, ale i powstania Stanów Zjednoczonych. W ciągu zaledwie 100 następnych lat z 13 kolonii amerykańskich wyrosło państwo rozciągające się do Pacyfiku, do którego (z różnych przyczyn, jak wiemy z historii) zaczęli napływać imigranci mówiący w innych językach. USA (wg słownika N.Webstera z 1828 r.) ukształtowały własną normę językową, ale różnice w piśmie w stosunku do British English są niewielkie.

W 1897r., gdy królowa Wiktoria panowała już od 60 lat, po angielsku mówiono na jednej czwartej powierzchni świata. W XX w. język ten wzmocnił swoją pozycję, głównie ze względu na rozwój biznesowy i kulturowy USA po II wojnie światowej.

Obecnie jest 1,5 miliarda użytkowników na całym świecie. W tym, oczywiście, 375 milionów native speakerów w Zjednoczonym Królestwie i na niektórych jego dawnych terytoriach – w USA, Kanadzie, Australii, Irlandii, Nowej Zelandii, a także Afryce Południowej i na kilku karaibskich wyspach. Jest ponad miliard ludzi, dla których angielski jest drugim językiem, głównie w dawnych koloniach brytyjskich i w Europie, ale i w innych częściach świata.

Język angielski stał się przykładem współczesnej lingua franca (lingua franca odnosi się do szeroko używanych języków, będących środkiem komunikacji między różnojęzycznymi grupami ludzi).

^Zródło:^{caileyjohanna}

Dzień Języka Angielskiego w ONZ obchodzony jest 23 kwietnia, w dniu tradycyjnie uznawanym zarówno za datę urodzin, jak i śmierci Williama Szekspira.

SHAKESPEARE DAY – 23^rd APRIL

William Shakspeare (Szekspir)(1564-1616) urodził się w Stratford. Był synem Johana -rękawicznika i burmistrza miasta oraz Mary, która pochodziła z zamożnej rodziny szlacheckiej. Odebrał dość staranne wykształcenie z historii, łaciny i literatury antycznej i retoryki. Nie studiował, gdyż jego rodzina popadła w kłopoty ^Vikipedia finansowe. Ożenił się mając 18 lat ze starszą od siebie o 7 lat Anną Heatheway. Miał z nią trójkę dzieci. W 1586r. porzucił żonę i przeniósł się do Londynu, gdzie mieszkał przez następne 20 lat i od czasu od czasu odwiedzał rodzinę. Teatr stał się istotą jego życia. Zaczynał od sprzątania by ostatecznie stać się właścicielem teatru. W 1599r. Stał się współwłaścicielem teatru The Globe. Jego zespół aktorski był sławny a aktorzy nosili miano sług królewskich. Należy pamiętać, że Shakespeare tworzył w Anglii elżbietańskiej, czyli za panowania królowej Elżbiety I (1558-1603) oraz jej następcy Jakuba I (1603-1625). Powstawało wiele sztuk a dramaturgia stała na światowym poziomie. Teatry w tamtych czasach budowano za miastem, z obawy przed wybuchem zarazy. Pierwszy publiczny teatr w Anglii powstał w 1576r. i grali w nim tylko mężczyźni.

W 1610r. Shakespeare przeniósł się do Stratfordu na zasłużoną emeryturę. Nadal utrzymywał kontakt z londyńskim teatrem, którego spłonięcie odbiło się negatywnie na jego życiu. Zmarł (prawdopodobnie) 23 kwietnia 1616r. Znany jest z następujących gatunków literackich:

kroniki dramatyczne (dramaty historyczne) Ryszard III, Henryk VI, Henryk IV
tragedie: Romeo i Julia, Juliusz Cezar, Hamlet, Makbet, Król Lear, Otello
komedie: Poskromienie złośnicy, Stracone zachody miłości, Sen nocy letniej, Wiele hałasu o nic, Kupiec wenecki, Wieczór trzech króli
sonety
poematy
romanse (tragikomedie): Burza, Opowieść zimowa, Perykles